GUITARRIZER

Na scenie melodyjnych odmian rocka bez większych zmian i ciśnie się na usta słowo "zapaść". Niestety rok 2017 nie odbiega zbytnio od poprzednich. Nadal nie pojawiają się, przynajmniej masowo, nowe zespoły, które potrafiłyby swoją muzyką porwać wybrednego słuchacza jak niegdyś starzy wyjadacze. Z drugiej strony uznane, "wysezonowane" ekipy tracą werwę, popadają w marazm i rejestrują płyty balansujące pomiędzy miernotą a przeciętnością. Optymizmu nie dodaje też fakt, że dzięki "loudness war" i wszędobylskiej kompresji dźwięku również jego jakość pozostawia dużo do życzenia. Brakuje płyt zasługujących na miano genialnych. Ponownie ograniczę się zatem do wytypowania dziesiątki, która wychodzi zwycięsko z muzycznego pojedynku:

GUITARRIZER

Rok 2016 obrodził i wydał na świat zaskakująco dużo płyt, nawet w gatunkach, które nas interesują. Do wstępnej selekcji zakwalifikowało się ich ponad 400 sztuk, potem po sporej selekcji ostało się ich 100, by wreszcie wybrać najlepszą dziesiątkę i ewentualnie wyróżnić kilka innych pozycji. Albumów genialnych, które odcisnęłyby jakieś piętno na muzyce, raczej nie było, natomiast z pewnością znalazło się kilkanaście krążków, po które warto sięgnąć więcej niż kilka razy. Ich lista na dzień przygotowania zestawienia przestawia się następująco:

GUITARRIZER

Rok 2015 był w gruncie rzeczy dość podobny pod względem muzycznym do kilku poprzednich (może nie licząc roku 2014). Kilka wydawnictw cholernie dobrych, kilkanaście bardzo dobrych i setki takich, których słuchanie to nieodżałowana strata czasu. Tym razem moja lista faworytów będzie krótka:

GUITARRIZER

Nie owijając długo w bawełnę, rok 2014 przyniósł nam tak wiele niesamowicie dobrych wydawnictw, że porównać go można chyba tylko z równie rewelacyjnym rokiem 2008. Już po kilku pierwszych miesiącach wiadomo było, że portfel trzeba będzie nie tylko uszczuplić, ale wręcz złupić. Większość kandydatów do tytułu płyty roku wywodzi się tym razem ze świata melodyjnego hard rocka, ale i w gatunkach takich jak klasyczny hard rock czy southern rock też wiele się działo. Trochę zawiodły zespoły progmetalowe, wyszło wprawdzie kilka fajnych płyt, ale o jakimś przełomie czy choćby ulepszeniu formuły nie mogło być mowy. Ukazało się wiele płyt AOR-owych, niestety raptem kilka z nich jest naprawdę wartych uwagi. Do pierwszej dziesiątki na mojej liście dotarły bez trudu dwie pozycje z polskiego podwórka, kolejnym kilku też było blisko, co bardzo cieszy. A oto lista moich faworytów, którzy stoczyli naprawdę zaciętą walkę o swoje pozycje (kolejność wykonawców na niej zmieniała się często):

GUITARRIZER

Po takim sobie pod względem muzycznym roku 2012 przyszła pora na ciutkę lepszy rok 2013, a co za tym idzie, również pora na jego podsumowanie. Może i niewiele rzeczy mnie w tym okresie urzekło, a jeszcze mniej rzuciło na kolana, jednak narzekać nie można, bo i wybredne ucho zawsze znajdzie dla siebie trochę interesujących nut. Kilka pozycji, które uważam za warte wysłuchania, można znaleźć na poniższej liście:

GUITARRIZER

Dwanaście miesięcy wchodzących w skład 2012 r. jakoś nieszczególnie zapisało się w annałach dobrej muzyki, przynajmniej jeśli o melodyjnych odmianach rocka mowa. Po raz pierwszy od kilku lat miałem problem, by z czystym sumieniem i radością w sercu uzbierać do listy "beściaków" pełną dziesiątkę kandydatów. Sytuacja ta miała i swoje plusy - więcej pieniędzy zostaje w portfelu, to można je przeznaczyć na większą ilość koncertów lub na uzupełnienie kolekcji o zaległości płytowe z lat poprzednich.
Oto moja nowa, ciężko uzbierana "dycha":